Polonnaruwa, olifanten en Singalees lunchen!

Vandaag vertrekken we naar Polonnaruwa. En ondanks het feit dat dit maar zo'n 72 kilometer verderop is vertrekken we weer mooi op tijd. Want vanmorgen staat er eerst iets op het programma waar geen enkele toerist die Sri Lanka bezoekt onderuit kan: een rit per olifant door de jungle!
Maar aangekomen bij de plek waar we die rit gaan maken, bekruipt me enig gevoel van twijfel. Ik vind het toch wel erg zielig voor die dikhuiden en onnodig ook. Maar zoals het er uitziet ben ik de enige met dit gevoel en als Thila heel overtuigend zegt dat de olifant in Sri Lanka een lastdier is, besluit ik me er maar gewoon aan over te geven en mee te doen. Wilma kan sowieso niet bij Iris aankomen komen zonder foto's als bewijs. Iris zegt: Sri Lankaland = rijden op een olifant :-)


Vervolgens komen we aan in een dorpje waarvan de naam me volledig ontgaan is en besluiten we om een mooie wandeling te maken. We vergapen ons aan de hoeveelheid “onkruid” dat hier gewoon langs de weg groeit en wat bij ons in Nederland alleen bij Intratuin te koop is. We worden bekeken door vrouwen die zich aan het wassen zijn in het meer waar we langs lopen. Of bekijken wij die vrouwen? Hoe dan ook, ze zijn erg vrolijk en hebben er geen enkel probleem mee dat we foto's van ze maken. Verderop steken mannen met fietsen en zakken rijst op hun rug de rivier over. Wat een wondere wereld! En dat is nog niet alles. Thila neemt ons mee naar een Sri Lankese familie die in een eenvoudig huisje in de jungle woont. Daar wordt op traditionele wijze voor ons gekookt. Daar tegenover staat dat wij deze singaleese lunch op traditionele wijze zullen moeten eten. Met je handen. Om precies te zijn, enkel met je rechter hand. En dat valt zeker nog niet mee! Maar ook dit is weer een onvergetelijke ervaring. We wassen onze handen met het water uit een kruik en krijgen onze rijst en curry (die speciaal voor ons mild is klaargemaakt) op een lelieblad als bord. De papadum is heerlijk, net als het mierzoete dessert en wat is de familie ontzettend aardig! En hun kat grappig!
Als we na afloop van de lunch terug lopen naar het dorp waar de bus staat lopen er jongetjes met ons mee die ons bloemen voor in ons haar geven. We hebben helaas niet meer dan een paar pennen bij ons om ze blij mee te maken, maar ze zijn er helemaal gelukkig mee!

En hoe gelukkig ik ben? Nou, mijn dag kan sowieso al niet meer stuk, maar de hoofdattractie van vandaag moet nog komen: We bezoeken de oude koningsstad Polonnaruwa.
Hier kijken we rond naar wat er over is van deze duizend jaar oude hoofdstad van Sri Lanka. In de 10e en 11e eeuw maakten de hindoeïstische Tamils van Polonnaruwa de belangrijkste stad van het eiland. In deze tijd verrezen veel hindoetempels in de provinciehoofdstad, waarvan er een aantal nog is bewaard. De vorsten breidden Polonnaruwa uit met een versterkt stelsel van stadsmuren en lieten er paleizen en lusthoven aanleggen. De bezienswaardigheden van deze middeleeuwse koningsstad liggen verspreid over een ruim gebied, maar de belangrijkste staan tamelijk dicht bij elkaar. Zowel in de wijdere omgeving van de oude stad als tussen de ruïnes staan nog veel resten van wat eens een complete stad met markten, werkplaatsen, stallen, wegen, garnizoengebouwen en ontelbare tempeltjes was. De grootse stupa van de stad is 55 meter hoog en moet vroeger voorzien zijn geweest van een gouden top. Maar het allermooiste meesterwerk is de beroemde rotstempel met vier enorme boeddhabeelden, Gal Vihare, gehouwen uit één stuk graniet.
Links de zittende Boeddha in meditatie en achter hem een soort kralenkrans van beeldhouwwerk. Dan volgt, rechts, een zuilengalerij die toegang geeft tot het beeldenhuis in de rots, met beelden van Boeddha en enkele hindoegoden. Voor de zuilengalerij is een bo-boom geplant. Vervolgens zie ik een wel 7 meter hoog beeld van een staande figuur die zijn armen voor zijn borst heeft gekruist. De gezichtsuitdrukking van dit beeld is wondermooi! Daar weer naast bevindt zich het ongeveer 15 meter lange beeld van een liggende Boeddha, het hoofd ligt op een kussen dat versierd is met een leeuwenkop. De voetzolen van dit beeld dragen afbeeldingen van lotusbloemen. De linkervoet rust op de rechter en is iets teruggetrokken. Thila verteld dat je hieruit op kan maken dat het beeld een gestorven Boeddha moet voorstellen, na zijn intrede in het nirwana, want bij een stervende of rustende Boeddha bevinden de voeten zich in één rechte lijn.
Het is het einde van de dag, het zonlicht is op z'n mooist en er zijn mensen aanwezig die bloemenoffers brengen, kaarsjes aansteken en wierrookstokjes branden. Ik voel hier een hele bijzondere energie vanuit gaan die me erg diep raakt en waarvan ik gewoon een beetje emotioneel van word ...

Ook aan deze dag blijkt een einde te moeten komen en we checken 's avonds in, in hotel The Village in Polonnaruwa. Prima hotel met een net zo'n prima kamer, airco, van en douche met koud én warm stromend water. Ik doe nog even een poging een stukje reisverslag te typen op de computer van de hoteldirecteur. Maar het internet is traag, iedereen is al naar bed en ook het laatste personeel wil naar huis. Ik duik ook maar mijn mandje in. Niet wetende dat het een behoorlijk onrustige nacht gaat worden … Wat kunnen Thea en Kim gillen als ze schrikken en bang zijn! Zelfs de wilde dieren rennen van schrik de hele nacht over ons dak. Morgen ochtend maar eens vragen wat er allemaal aan de hand was. Wat zijn Wilma en ik toch lekker laconiek!